Schrijfster Wies van Groningen schenkt winstmarge boek aan Save Home

Afgelopen week gingen Corry Roeterdink-Taribuka en Augustien Matulessy-Souisa bij schrijfster Wies van Groningen op bezoek. Ze spraken met haar over Stichting Save Home.
​
Van Groningen zet zich via haar literatuur al jaren in om de stem van vrouwen te laten horen. Daarom ondersteunt ze onze stichting: 'De stichting is belangrijk, omdat deze opkomt voor meisjes en vrouwen die het slachtoffer zijn van (seksueel) geweld. En daarom heb ik besloten om de winstmarge van de verkoop van "Vertellingen uit een koloniaal verleden" aan Save Home te schenken'.

De publicatie wordt uitgegeven in eigen beheer. ISBN: 978-90-9034519-2. Softback, 92 pagina’s. Prijs: € 17,95 (incl. verzendkosten). Bestellen? Maak € 17,95 over op rekening NL72INGB0000463548 t.n.v. L.E. van Groningen o.v.v. ‘boek Vertellingen’. Vergeet niet je naam en adres erbij te vermelden.

Over het boek 'Vertellingen uit een koloniaal verleden'
Verteld door Clara Hukom, geschreven door haar dochter Wies van Groningen.
'Hoe rechtvaardigheidsgevoel, trots en bewogenheid geplaatst werden tegenover een koloniaal systeem.'

Al eerder publiceerde schrijfster Wies van Groningen-Metaal (geb. 1929, Blangkedjeren, Nederlands-Indië) een fotoboek over haar vader en verhalenbundels over haar moeder. In dit boek komen deze vertellingen samen: het zijn nieuwe en oude vertellingen uit een koloniaal verleden. Wies is dochter van een Molukse moeder, Clara Hukom, en Barend Metaal, een Nederlandse militair van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Omdat haar vader al jong overlijdt, is moeder Clara voor Wies de sleutel tot de eerste jaren van haar ouders samen in het verafgelegen KNIL-kampement Blangkedjeren in Atjeh.
​
De verhalen gaan over de onrechtvaardigheid van het koloniale systeem in Nederlands-Indië, de positie van vrouwen daarin en de kracht van haar moeder; van Molukse vrouwen in het algemeen. De schrijfster gaat op zoek naar meer informatie over de koloniale tijd om context te geven aan de herinneringen van haar moeder. Ook leert ze de Molukse wereld beter kennen, de wereld die Clara aanvankelijk niet voor haar dochter opende. Door de zorgvuldig geschetste sfeer wordt de lezer direct meegenomen in de verhalen. Kenmerkend zijn de mooie dialogen: ze bestaan uit weinig woorden waarmee toch alles uitgedrukt wordt.