Medewerkers van Ruman Aman in beeld: het verhaal van Elish

De medewerkers van het opvanghuis Rumah Aman (letterlijk vertaald: Save Home) begeleiden jaarlijks 100 slachtoffers van seksueel geweld. Wie zijn ze eigenlijk en wat doen ze? In deze serie leggen we dit vast. Deze keer het verhaal van Elish, geboren op 21 augustus 1995 in Aboru op het eiland Haruku. Ze werkt sinds 20 maart 2018 bij Rumah Aman Gasira. Elish begeleidt slachtoffers en helpt mee met de administratie. Ze woont in Kayu Putih  op het eiland Ambon.

‘Omdat ik een docente van de theologische faculteit hielp bij een onderzoek naar seksueel geweld tegen vrouwen bezocht ik Rumah Aman Gasira. Een paar maanden later werd ik telefonisch benaderd door ibu Lies Marantika met de vraag of ik bij Rumah Aman Gasira aan de slag wilde gaan. Ik was erg blij met het aanbod en nam het vrijwel meteen aan’.

Elish werkt nu ruim een jaar bij de noodopvang. ‘Ik moest nog veel leren toen ik bij Rumah Aman Gasira startte. Ik werd ingewerkt door Nessa die mij vaak meenam om slachtoffers te begeleiden bij de rechtbank en politie. In die periode leerde ik iets heel belangrijks. Om humanitair werk te kunnen doen moet je werken met je HART! Voor mij persoonlijk voelt het werk als een roeping.

Het afgelopen jaar heb ik al veel vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk- en seksueel geweld begeleid. Tot nu toe zijn er enkele slachtoffers die hun rechtszaak achter de rug hebben. Ook zijn er die nog in het proces zitten’.

Op de vraag wat Elish hoopt voor de toekomst, antwoordt ze: ‘Ik hoop dat de overheid aandacht besteedt aan het humanitaire werk van instanties zoals Gasira door ons op formele of financiële wijze te ondersteunen. Want wij komen op voor de rechten van vrouwen en kinderen die slachtoffer zijn van geweld’.